گوشت گوساله ، گاو، بره ، ژامبون ، ماهی تن . آ‎زاد ، حلوا ، قزل آلا ، کپور و...، گوشت ماکیان ، میگو ، صدف، تخم مرغ ، پنیر لیقوان ، خامه ای ، پیتزا و ...

سبزیجات دارای 10 % یا کمتر کربوهیدرات ، کاهو ، کلم سفید ، کلم قرمز ، گل کلم ، خیار، تربچه ، فلفل دلمه ، فلفل سبز ، کرفس ، جوانه ماش و گندم ، قارچ ، گوجه فرنگی ، زیتون ، پیاز ، جعفری ، ریحان ، از این سبزی ها و صیفی جات هم میتوان به شکل پخته یا تفت داده شده استفاده کرد : مارچوبه ، کلم برگ ، برگ چغندر ، بادمجان ، باقلا، تره فرنگی ، اسفناج ، کدو و ریواس .
این رژیم احتمالاً معروف‌ترین رژیم کم کربوهیدرات، پرچرب و دارای پروتئینی است که یافت می‌شود. شهرت آن عمدتاً به این خاطر است که به رژیم‌گیرندگان اجازه می‌دهد از غذاهایی چون استیک و کره که معمولاً در سایر رژیم‌ها ممنوع هستند استفاده کنند. دکتر رابرت آتکینز در سال 2003 فوت کرد اما انبوهی از اطلاعات درباره‌ این که چرا او (و بسیاری افراد دیگر) معتقدند این رژیم رژیمی کارساز می‌باشد، از خود به یادگار باقی گذاشت. در زیر اصول عمده‌ این رژیم تشریح می‌گردد.
یک رویه‌ کم کربوهیدرات در تغذیه، قند خون را تثبیت می‌کند و گرسنگی‌های کاذب و شهوت خوردن را کاهش می‌دهد.
هنگامی که رژیم‌های سنتی غذاهای سرشار از کربوهیدرات مصرف می‌کنید، بدن آن مواد را در جگر و در عضلات به صورت ماده‌ای که به آن گلیکوژن گفته می‌شود ذخیره و انبار می‌کند و سپس برای تأمین سوخت و کسب انرژی از روی آن مواد برمی‌دارد. اگر رژیمی می‌گیرید که مقدار کربوهیدرات کمی به بدن برسد بدن شما به سرعت ذخیره خود را مصرف می‌نماید و ناگزیر به سراغ چربی‌های بدن می‌رود تا سوخت لازم را تأمین کند. خلاصه کلام این که هر چه کمتر کربوهیدرات مصرف کنید، چربی بیشتری از ذخایر بدنتان می‌سوزد.
آتکینز می‌گوید یک رژیم سرشار از کربوهیدرات‌ها، مقاومت نسبت به انسولین را بالا می‌برد و این امر هم به نوبه خود انباشت چربی‌ها را در بدن افزایش می‌دهد. یک رژیم کم کربوهیدرات از طرف دیگر، سطح انسولین را پایین می‌اندازد که نه تنها موجب کاهش انباشت چربی‌ها می‌گردد، خطر ابتلا به دیابت را هم کمتر می‌کند.
با سوزاندن چربی‌های بیشتر، رژیم آتکینز فرایندی را به وجود می‌آورد که به آن لیپولیسیز گویند، و محصول جانبی آن موادی به نام کیتون می‌باشد. برخی از متخصصان هشدار می‌دهند که تولید بیش از حد کیتون می‌تواند مضر باشد، اما آتکینز می‌گوید که این ادعا دلیلی ندارد و فرایند لیپولیسیز زنجیره تولید انسولین اضافی را می‌شکند و در نتیجه باز چربی‌ها انباشته می‌شوند. به‌علاوه کیتون اشتها را کور می‌کند.
وقتی بدن بجای کربوهیدرات‌ها مواد چربی را می‌سوزاند کالری بیشتری مصرف می‌کند. این افزایش به همراه کاهش اشتها دست به دست هم می‌دهند و در نتیجه شما غذای کمتری می‌خورید، یعنی کالری خروجی از بدنتان بیشتر از کالری ورودی به آن می‌شود که نتیجه‌اش لاغر شدن است.
بعضی از مطالعات نشان داده‌اند که هر چه کربوهیدرات کمتری مصرف شود، شخص لاغرتر می‌شود حتی اگر کالری ورودی به بدن هم کمتر نشده باشد. به عبارت دیگر، شما می‌توانید همان مقدار کالری را وارد بدن خود کنید که قبلاً می‌کردید به شرط آن که مقدار کربوهیدرات‌های آن کم باشد، در این صورت باز هم لاغر خواهید شد.

برنامه غذا خوردن
این رژیم دارای چهار بخش است. دوره بخش اول آن حداقل 14 روز به طول می‌انجامد و مشتمل است بر روزانه سه وعده غذای متداول و یا چهار الی پنج وعده غذای مختصرتر. مصرف متعادل گوشت، تخم‌مرغ، ماهی و انواع طیور و نیز مصرف چربی‌های خالص مثل روغن‌های گیاهی و روغن‌هایی که عرفاً آن‌ها را خیلی سالم و بهداشتی تلقی نمی‌کنند مثل کره یا سس مایونز مجاز می‌باشد (البته اوایل این طور بوده، اخیراً طرفداران آتکینز مصرف نامحدود چربی‌های اشباع شده و هیدروژنه را منع کرده‌اند.) فقط 20 گرم کربوهیدرات در روز مجاز است که معادل یک کاسه کوچک سالاد یا سبزیجات می‌شود. در لیست مواد ممنوعه این رژیم میوه، نان، مواد نشاسته‌ای، ماکارونی، حبوبات و حتی سبزیجات دارای نشاسته، محصولات لبنی (بجز پنیر و کره) آجیل و تخمه و هر دانه چرب دیگر به چشم می‌خورد. مصرف قهوه و کافئین نیز ممنوع است ولی ویتامین‌ها و مواد معدنی مجاز هستند.

در دور دوم، به منظور کاهش بیشتر وزن، میزان مصرف کربوهیدرات‌ها اضافه شده است و شما می‌توانید روزانه تا 25 گرم کربوهیدرات مصرف کنید. همچنین می‌توانید کمی میوه- فقط توت از انواع مختلف- بخورید. بسته به پیشرفتتان در لاغر شدن موادی نظیر انواع آجیل و دانه‌های چرب که در دور اول ممنوع بودند، در دور دوم به میزان کم مجاز هستند. در دوره بعدی، که دوره پیش از نگهداری است، افزایش ده گرم مواد کربوهیدرات دیگر در هفته تا زمانی که احساس کنید دیگر وزنتان پایین‌تر نمی‌آید مجاز می‌باشد. مقدار کربوهیدراتی که بدین ترتیب در آخر کار مصرف می‌کنید باید در بقیه مدت عمرتان ثابت باقی بماند و بیشتر نشود. رقم مذکور نوعاً چیزی در حدود 40 الی 60 گرم می‌باشد.

ورزش در کجای این رژیم می‌گنجد؟
آتکینز روی اهمیت ورزش کردن خیلی تأکید دارد و حتی مدعی است که این رژیم انرژی زیادی در شما تولید می‌کند و لذا قادر خواهید بود بیشتر ورزش نماید. حقیقت مطلب این است که اگر شما نسبتاً سخت فعالیت کنید ملاحظه خواهید کرد که کمبود کربوهیدرات در این رژیم باعث شده که انرژی کافی نداشته باشید.

مزایا
تحقیقات نشان داده‌اند کسانی که با رژیم آتکینز وزن کم کرده‌اند، کلسترول و تری‌گلیسرید خونشان پایین آمده است. رژیم آتکینز رژیم کارسازی می‌باشد و اکثر کسانی که این رژیم را گرفته‌اند از کسانی که رژیم کم‌چرب گرفته‌اند بیشتر لاغر شده‌اند (هر چند که زودتر هم دوباره چاق شده‌اند) از لحاظ ایجاد انگیزه در فرد، لاغری بیشتر یک امتیاز است (ولی بیشتر وزنی که به این ترتیب از دست می‌رود ناشی از کاهش آب بدن است و این چیزی نیست که در تحلیل نهایی مورد نظر باشد) یکی دیگر از مزایای این رژیم این است که بسیاری از کسانی که آن را بکار برده‌اند می‌گویند دیگر مثل گذشته خیلی گرسنه نمی‌شوند. این حرف بی‌اساس نیست: پایه این رژیم بر مواد چربی و پروئین استوار شده و این مواد مدت زیادی زمان لازم دارند تا هضم و جذب بدن شوند، بنابراین طبیعی است که فرد چندان احساس گرسنگی نکند. علاوه بر آن کیتون هم اشتها را کاهش می‌دهد. این رژیم به عنوان یک رژیم کم کالری شناخته نمی‌شود ولی در بسیاری از مواد رژیم‌گیرنده را وا می‌دارد که کالری کمتری مصرف کند (هر چه نباشد قرار است که شما شیرینی، انواع نان‌های ترد، ماکارونی، برنج، نوشابه نخورید، پس تعجبی ندارد که کالری کمتری وارد بدنتان شود.) از این لحاظ رژیم آتکینز راه کم دردسری برای لاغر شدن است- به‌شرطی که به مدتی که لازم است تا برای شما نتیجه بدهد آن را رعایت کنید و پس از گرفتن نتیجه هم یک برنامه دائمی حفظ و نگهداری برای بقیه مدت عمرتان بریزید و طبق آن عمل نمایید.