رژیم محبوب اتکینز، به تجویز خوردن مقدار دلخواه استیک و تخم مرغ معروف بود. در این برنامه غذایی، خوردن پروتئین و چربی به هر مقدار، مجاز بود و هیدرات کربن حذف می شد. افرادی که این برنامه غذایی را دنبال می کردند، بشقابهایشان را با پنیر، انواع گوشتهای پرچربی، مایونز و خلاصه هر نوع پروتئین و چربی پر میکردند. هر چه بیشتر، بهتر! ایده بنیادین این برنامه، بر خاصیت سیرکنندگی پروتئین و چربی بنا شده است. پس از خوردن پروتئین و چربی، دیرتر گرسنه می شوید و بنابراین کالری دریافتیتان و در نتیجه وزنتان کاهش می یابد. بهعلاوه، چون هیدرات کربنی به بدنتان نمیرسانید، احتمال حفظ حالت چربیسوزی بدن، افزایش مییابد (هیدراتهای کربن باعث ترشح انسولین و توقف سوختن چربی میشوند). با اینحال، مشکلی که پس از رواج این برنامه غذایی بروز کرد، افزایش نگرانی مردم درباره سلامتی عمومیشان، مخصوصاَ، بیماریهای قلبی و فشار خون بالا بود. مردم، بهخوبی از احتمال تاثیر مصرف چربیهای اشباع شده بر تشدید عوارض قلبی عروقی آگاه هستند. به همین دلیل، متخصصان اتکینز، نیروی تازه ای در این شیوه دمیده اند. آنها، دیگر فقط بر خوراکیهای پر پروتئین و پر چربی تمرکز نمی کنند، بلکه، شیوه متعادلتری را در دستورات غذاییشان در پیش گرفته اند و اهمیت ترکیب هیدراتهای کربن سالم و چربی را با پروتئین تبلیغ می کنند. طرح برنامه رژیم اتکینز، هنوز هم از چهار مرحله مختلف تشکیل می شود. اولین مرحله، دشوارترین مرحله است و بقصد چکاندن ماشه کاهش وزن، طراحی شده است. مرحله آخر، به ادامه حفظ وزن در حد سالم کمک می کند.
مرحله اول:
در این مرحله، روزانه، فقط 20 گرم هیدرات کربن خالص، از منابع گیاهی، به بدن می رسد.
فهرست زیر، شامل خوراکیهای مجاز این مرحله می شود:
ماهی تن، ماهی سالمون، مرغ بوقلمون، گوشت گاو، تخم مرغ، گوشت گوسفند، ماهی حلوا، گوشت اردک، سایر انواع ماهی، گوشت غاز، صدف، گوشت مغز ران، غذاهای دریایی، انواع پنیر (توجه کنید که برخی انواع پنیر، حاوی هیدرات کربن هستند) ، سبزیجات غیر نشاسته ای، انواع روغن انواع مغز (باز هم دقت نمایید که برخی حاوی هیدرات کربن هستند)، چای، آبگوشت، نوشابه رژیمی، قهوه،
قانون این مرحله:
گنجاندن پروتئین و چربی در هر یک از وعده های غذایی و بهنحوی است که هیدرات کربن، به حداقل مقدار 20 گرم برسد. نوشیدن آب زیاد و بدقت خواندن برچسب ارزش غذایی خوراکیها و توجه به هیدراتهای کربن پنهان توصیه می شود. معمولا، این مرحله، حدود دو هفته طول میکشد.
مرحله دوم:
مرحله دوم رژیم، بسیار شبیه مرحله اول است و همچنان بر کاهش وزن متمرکز است. تنها تفاوت، اجازه افزودن هفته ای 5 گرم هیدرات کربن خالص به برنامه تا زمانی است که فقط 5 تا 10 پوند (حدود 2 تا 4.5 کیوگرم) وزن اضافه باقی مانده باشد. هدف اصلی این مرحله، شناخت میزان حساسیت بدن به هیدراتهای کربن و مقدار و نوع قابل مصرف بههنگام موفقیت روند کاهش وزن است.
همزمان با افزایش تدریجی مجموع مقدار هیدرات کربن، افزودن هیدراتهای کربن کم قند هم، از قبیل سبزیجات، انواع توت، انواع مغز و پنیر به رژیم غذایی توصیه می شود.
بعلاوه، متخصصان معتقدند که خوب است ورزشکاران مشتاق، مقدار هیدرات کربن روزانه را به 60 تا 90 گرم افزایش دهند تا بدنشان قادر به حفظ و تحمل شدت تمرین باشد.
مرحله سوم:
این مرحله را، مرحله پیش نگهداری هم می نامند. مرحله سوم، بنحوی طراحی شده است که چگونگی تغذیه را برای پایین نگه داشتن وزن در آینده آموزش دهد. در این مرحله، بجای هفته ای 5 گرم مرحله پیشین، هفته ای 10 گرم هیدرات کربن به برنامه غذایی افزوده می شود. این مرحله، تا توقف روند کاهش وزن یا کند شدن شدید آن و آغاز برنامه حفظ وزن، ادامه خواهد یافت. مقدار هیدرات کربن دریافتی در پایان این مرحله، میزان لازم برای حفظ وزن بدن در نظر گرفته می شود (معروف به حد تعادل هیدرات کربن اتکینز). در اینجا، افزایش تنوع هیدراتهای کربن توصیه می شود.